مش عارف ابتدى ازاى فى الموضوع ده .. الموضوع ده ناس كتير اتكلمت فيه و ناس اكتر هتتكلم فيه لانه بيحصل كل يوم و هيفضل يحصل فعشان كده عمر الكلام ما هيخلص فيه
آخر يومين فى سنه 2008 و اول يومين فى سنه 2009 قريت و سمعت و عشت الموضوع ده اكتر من مرة و باكتر من شكل .... البدايه كانت فى البوست بتاعت الصديقه العزيزة البتanonymous كانت بتتكلم عن المشاكل اللى بتقابل المخطوبين و هيا كانت واخده صف البنات و متحامله اوى على الرجاله و اكيد كلامها صح بس فكرةالتعميم نفسها فكرة ماينفعش تكون مقبوله ، و انا هنا هاحاول احلل الحكايه من وجه نظرى اللى يمكن تكون غلط و يمكن ماتناسبش البعض لاننا مش نسخ كربون من بعض
نبتدى منين الحكايه ..... بيتهايئلى اننا نبتدى الحكايه من الاول خالص من قبل مايكون فى جواز او خطوبه .. من الفترة اللى بيكونوا عبارة عن ولد و بنت مفيش بينهم اى نوع من انواع الارتباط الرسمى ..... مواضيع الجواز بتنقسم الى فرعين كبار جدا و مالهمش تالت .. يا اما يكون جواز صالونات و ده بيكون الولد و البنت مايعرفوش بعض او ممكن يكونوا بيعرفوا بعض بس عادى مافيش بينهم اى علاقه حب او اعجاب متبادله ... او جواز مبنى على حب
نتكلم الاول على جواز الصالونات ... فى الجواز ده زى ما انا قلت قبل كده الولد و البنت ممكن يكونوا مايعرفوش بعض خالص او يكونوا يعرفوا بعض معرفه عاديه .. مفيش اى مشاعر مسبقه .. مفيش اى التزامات مسبقه ... كل حاجه بتبدأ واحده واحده ... فى بنات و اولاد كتير جدا بيرفضوا جواز الصالونات ده و بيعتبروه حاجه عفا عليها الزمن و اننا مش فى عصر الطربوش و اليشمك عشان الجواز ينفع انه حد يتجوزه اصلا و بيرفضوا مناقشه المبدأ من اساسه و لما تيجى تسالهم يقولوا " احنا لازم نتجوز عن حب " ، " انا ما ينفعش اتجوز شخص ماعرفوش " و كلام كتير بيدور حوالين نفس المحور ... ماشى انا موافق على كلامهم و على رأيهم بس فى حاجه مهمه هما مش واخدين بالهم منها .. ان اغلب اهالينا اتجوزو جواز الصالونات ده وانهم خلفونا و هما متجوزين جواز الصالونات ده و انهم برضه على ايامهم كان فى حب و عشق و غرام زى دلوقتى و ان الطرفين بيحبوا بعض اوى .. يردوا يقولوا " ده كان زمان " ، " الزمن بيتغير " ، " انا بابا و ماما كانو بيحبوا بعض قبل الجواز " ( و الملحوظه الاخيره بتكون ساعات صح بس زى ما اتفقنا مبدا التعميم مرفوض )
نسيب جواز الصالونات شويه و هنرجعله بعد شويه و نتكلم على جواز الحب .... الجواز ده بيكون فى الغالب مبتدى ايام الجامعه و ساعات من ثانوى و احيانا من الشغل او غير كده لانه نقط الالتقاء كتير جدا .. مش موضوعنا مبتدى فين بس هنتكلم على الغالبيه انه بيكون ابتدى و الطرفين لسه فى مرحله المراهقه او يا دوبك لسه خارجين منها ... المرحله دى بتتميز دايما ان اللون الغالب عليها بيكون البمبى ... الواحد مش شايف فى الدنيا غير العصافير اللى بتطير حواليه و كل عصفور و عصفورة بيبنوا عشهم سوا ... الواحد فى الفتره دى بيكون محتاج يحس باحساس الحب ( بغض النظر عن انه بيكون بيحب بجد ولا لا – المهم الاحساس مش حقيقته ) فابيبتدى يركب مشاعره على اول شخص ينفع انه يركب المشاعر دى عليه و يبتدى يخش فى موود الحب و يعيش اجمل لحظات حياته .... الموضوع ده ليه نهايه من اتنين ... يا اما الشخص يكتشف انه كان غلطان و انه مش بيحب الشخص ده ، يا اما يطلع احساسه صح و يكمل الموضوع .. مش هنتكلم هنا عن الصدمات اللى بناخدها فى الحب لان كل واحد فينا اكيد اتعرض لصدمه زى دى ... هنتكلم لو الموضوع طلع صح و الطرفين عايزين ينقلوا العلاقه للمستوى التانى اللى هو الارتباط الرسمى و تتويج الحب ده بالجواز
اول مرحله بتكون هى الخطوبه ... و المرحله دى بتكون مليانه مشاكل اغلب المشاكل دى ذات طابع مادى لانه كلنا شايفين حال البلد عامل ازاى بس ده برضه مش موضوعنا .... نتكلم على الخطوبه فى حاله جواز الصالونات ... جواز الصالونات ده بيكون مبنى على علاقات الاهل و بالتالى لو حصل قبول بين الطرفين ( اللى هما الولد و البنت ) بيتدوا الاهل يقعدوا سوا و يحطوا النقط على الحروف و يتفقوا على ترتيبات الجواز و مين هيعمل ايه و مين هيجيب ايه و كده .... فى حاله الجواز المبنى على حب الولد بيروح من غير اهله اول مرة زياره اسكشافيه لاهل العروسه و لو اهل العروسه عجبهم الولد و اخلاقه بيجيب اهله معاه تانى مرة و برضه يقعدوا و يتفقوا .... المفروض ان فى الحالتين الاهل بيتفقوا بس شتان ما بين حاله جواز الصالونات و جواز الحب ... فى جواز الصالونات الولد بيكون فاهم كويس انه اهله معاه قلبا و قالبا لانهم هما اللى مختارين العروسه و بالتالى بيكون مطمئن ... اما فى حاله جواز الحب الولد بيكون زى مايكون فى جهنم ... بيحب البنت و عايز يتجوزها و زى ما بيشوف فى الافلام لازم يضحى عشانها ( مش مهم يضحى ازاى ولا ب ايه المهم انه يضحى ) ، عايز يرضى اهل البنت عشان هما دول الحراس على البنت اللى هو بيحبها و عايز يتجوزها ، عايز يقنع اهله بالبنت و يكسبهم فى صفه – مع ملاحظه ان الاهل بيكونوا اغلب الاحيان بيبصوا للولد على انه لسه ابنهم الصغير و ماينفعش ياخد قرار مصيرى زى كده لوحده – و هو عايز يثبتلهم انه احسن الاختيار فنتيجه لكده الولد بيكون عايز يثبت للدنيا كلها انه صح ( و كلمه الدنيا كلها دى حقيقيه اهله و اهلها و البنت نفسها ) ... بالنسبه للبنت بأه فى حاله جواز الصالونات بيكون مفيش ضغط عليها من اى نوع .. الواد حلو .. وحش انتو اللى اختارتوه ... الواد هيوفى بالتزاماته او لا برضه انتو اللى اخترتوه ... و على كده طول الخط ..... فى حاله جواز الحب بيكون الوضع مختلف تماما ... البنت بتكون فى جهنم زى الولد بالظبط ... الواد وحش " شفتى اللى انتى جايبه " .... الواد مش لاحق يوفى بالتزامات الجواز " بصى المصيبه اللى انتى جايبهلنا " ... و برضه كده على طول الخط .... ده غير الضغط المعنوى اللى الاهل بيمارسوه على البنات ... " فلانه اصغر منك اتجوزت و انتى لسه " ، " كان ماله العريس اللى فلان / فلانه كان/ت جايبهولك " ، " و سبع البرمبه بتاعك هيخلص على امتى " و كلام كتير على نفس الوزن ... ده غير انها عايزه ترضى اهلها و تورى اهله انه اختار صح و انها بتحبه .. و برضه بتبص ان صاحبتها او قربتها اتجوزت و هى لسه و حاجات كتير تانيه
ده طبعا غير مشاكل الحموات سواء من ناحيه الولد او البنت بس انا مش هاتكلم على النقطه دى رغم انها لبها تاثير كبير بعد كده بس اى واحد هيقولك " انا بحب ابنى او بنتى و عايز احسن حاجه ليه " و ساعات كتير مابيحطش فى دماغه ان الطرف التانى برضه بيحب ابنه او بنته و عايز احسن حاجه ليه برضه و من هنا بتكون المشاكل
فتره الخطوبه عدت و خلصت بحلوها و بمرها و الجواز تم ... فى حاله جواز الصالونات الطرفين بيبتدوا يستكشفوا بعض و كل واحد فيهم بيبتدى يكون للطرف التانى الصورة الحقيقيه اللى هتفضل معاه على طول .. و الحقيقه ده مابيكونش مشكله كبيرة لان كل طرف مابيكونش عارف الطرف التانى اوى لدرجه انه يكون عنده صوره مسبقه .... جواز الحب بأه اوعى وشك ... كل طرف فيهم عارف الطرف التانى كويس و من هنا بتبدا الصدمه ... الواحد فى بيته اكيد بيكون غير الشارع و مع مراته اكيد غير مع المزة بتاعته او صاحبته – و ده مش نفاق بس الواحد اكيد بيقدر يعمل فى بيته اللى ماينفعش يعمله بره .. ادى اول صدمه
جواز الصالونات كل طرف مش منتظر من الطرف التناى الا ابسط الحقوق الاساسيه اللى مابيختلفش عليها اتنين ... جواز الحب كل طرف مستنى من الطرف التانى حاجات جايز تكون اكتر من اللى الطرف التانى مستعد يديها ادى تانى صدمه
جواز الصالونات لما بتحصل مشكله بيزعلوا من بعض و بعدين طرف يجى على نفسه و يصالح الطرف التانى عشان المركب تمشى و بعد كده بيعرف سبب المشكله عشان ماتتكررش .. جواز الحب لما بتحصل مشكله بيكون فى حاجه من اتنين .. يا اما الحب بيخلى المشكله صغيرة و بتتحل فى ساعتها يا اما الحب ده برضه بيخلى كل طرف مقموص و زعلان من الطرف التانى و مستنيه يصالحه " انا عملت كتير علشانه / علشانها .. يجى / تيجى على نفسه / نفسها شويه و يصالحنى / تصالحنى " ادى تالت صدمه
جواز الصالونات " انا يا ماما ابتديت اعرفه/اعرفها كويس " .... جواز الحب " هو/هى ابتدى/ ابتدت يتغير/تتغير " ادى رابع صدمه
و اخر حاجه دايما تلاقى جواز الصالونات اكتر استقرارا و استمرارا من جواز الحب ( و انا هنا باتكلم عن القاعده من الاستثناء ) ... و اللى بيقول جواز الصالونات مابيكونش فيه حب يبقى غلطان لان " الموده و الرحمه و السكينه " اللى بتنشا بيجى معاها الحب ... جايز مش الحب اللى زى الشلال فى حاله جواز الحب انما بيكون عامل زى النهر الهادى .. و دايما الشلال بيهدا بعد فتره و جايز يبقى راكد انما النهر دايما بيكون مستمر و بيغلب على اى حاجه تقابله
و عشان ماحدش يفهم انى مع جواز الصالونات ضد جواز الحب احب اقول انى مش مستسيغ فكرة جواز الصالونات و بيتهايئلى انى عمرى ما هاعملها ... انما انا كنت باتكلم بصراحه و باقول الحق
معلش ان البوست طويل المرة دى بس الموضوع يستاهل
آخر يومين فى سنه 2008 و اول يومين فى سنه 2009 قريت و سمعت و عشت الموضوع ده اكتر من مرة و باكتر من شكل .... البدايه كانت فى البوست بتاعت الصديقه العزيزة البتanonymous كانت بتتكلم عن المشاكل اللى بتقابل المخطوبين و هيا كانت واخده صف البنات و متحامله اوى على الرجاله و اكيد كلامها صح بس فكرةالتعميم نفسها فكرة ماينفعش تكون مقبوله ، و انا هنا هاحاول احلل الحكايه من وجه نظرى اللى يمكن تكون غلط و يمكن ماتناسبش البعض لاننا مش نسخ كربون من بعض
نبتدى منين الحكايه ..... بيتهايئلى اننا نبتدى الحكايه من الاول خالص من قبل مايكون فى جواز او خطوبه .. من الفترة اللى بيكونوا عبارة عن ولد و بنت مفيش بينهم اى نوع من انواع الارتباط الرسمى ..... مواضيع الجواز بتنقسم الى فرعين كبار جدا و مالهمش تالت .. يا اما يكون جواز صالونات و ده بيكون الولد و البنت مايعرفوش بعض او ممكن يكونوا بيعرفوا بعض بس عادى مافيش بينهم اى علاقه حب او اعجاب متبادله ... او جواز مبنى على حب
نتكلم الاول على جواز الصالونات ... فى الجواز ده زى ما انا قلت قبل كده الولد و البنت ممكن يكونوا مايعرفوش بعض خالص او يكونوا يعرفوا بعض معرفه عاديه .. مفيش اى مشاعر مسبقه .. مفيش اى التزامات مسبقه ... كل حاجه بتبدأ واحده واحده ... فى بنات و اولاد كتير جدا بيرفضوا جواز الصالونات ده و بيعتبروه حاجه عفا عليها الزمن و اننا مش فى عصر الطربوش و اليشمك عشان الجواز ينفع انه حد يتجوزه اصلا و بيرفضوا مناقشه المبدأ من اساسه و لما تيجى تسالهم يقولوا " احنا لازم نتجوز عن حب " ، " انا ما ينفعش اتجوز شخص ماعرفوش " و كلام كتير بيدور حوالين نفس المحور ... ماشى انا موافق على كلامهم و على رأيهم بس فى حاجه مهمه هما مش واخدين بالهم منها .. ان اغلب اهالينا اتجوزو جواز الصالونات ده وانهم خلفونا و هما متجوزين جواز الصالونات ده و انهم برضه على ايامهم كان فى حب و عشق و غرام زى دلوقتى و ان الطرفين بيحبوا بعض اوى .. يردوا يقولوا " ده كان زمان " ، " الزمن بيتغير " ، " انا بابا و ماما كانو بيحبوا بعض قبل الجواز " ( و الملحوظه الاخيره بتكون ساعات صح بس زى ما اتفقنا مبدا التعميم مرفوض )
نسيب جواز الصالونات شويه و هنرجعله بعد شويه و نتكلم على جواز الحب .... الجواز ده بيكون فى الغالب مبتدى ايام الجامعه و ساعات من ثانوى و احيانا من الشغل او غير كده لانه نقط الالتقاء كتير جدا .. مش موضوعنا مبتدى فين بس هنتكلم على الغالبيه انه بيكون ابتدى و الطرفين لسه فى مرحله المراهقه او يا دوبك لسه خارجين منها ... المرحله دى بتتميز دايما ان اللون الغالب عليها بيكون البمبى ... الواحد مش شايف فى الدنيا غير العصافير اللى بتطير حواليه و كل عصفور و عصفورة بيبنوا عشهم سوا ... الواحد فى الفتره دى بيكون محتاج يحس باحساس الحب ( بغض النظر عن انه بيكون بيحب بجد ولا لا – المهم الاحساس مش حقيقته ) فابيبتدى يركب مشاعره على اول شخص ينفع انه يركب المشاعر دى عليه و يبتدى يخش فى موود الحب و يعيش اجمل لحظات حياته .... الموضوع ده ليه نهايه من اتنين ... يا اما الشخص يكتشف انه كان غلطان و انه مش بيحب الشخص ده ، يا اما يطلع احساسه صح و يكمل الموضوع .. مش هنتكلم هنا عن الصدمات اللى بناخدها فى الحب لان كل واحد فينا اكيد اتعرض لصدمه زى دى ... هنتكلم لو الموضوع طلع صح و الطرفين عايزين ينقلوا العلاقه للمستوى التانى اللى هو الارتباط الرسمى و تتويج الحب ده بالجواز
اول مرحله بتكون هى الخطوبه ... و المرحله دى بتكون مليانه مشاكل اغلب المشاكل دى ذات طابع مادى لانه كلنا شايفين حال البلد عامل ازاى بس ده برضه مش موضوعنا .... نتكلم على الخطوبه فى حاله جواز الصالونات ... جواز الصالونات ده بيكون مبنى على علاقات الاهل و بالتالى لو حصل قبول بين الطرفين ( اللى هما الولد و البنت ) بيتدوا الاهل يقعدوا سوا و يحطوا النقط على الحروف و يتفقوا على ترتيبات الجواز و مين هيعمل ايه و مين هيجيب ايه و كده .... فى حاله الجواز المبنى على حب الولد بيروح من غير اهله اول مرة زياره اسكشافيه لاهل العروسه و لو اهل العروسه عجبهم الولد و اخلاقه بيجيب اهله معاه تانى مرة و برضه يقعدوا و يتفقوا .... المفروض ان فى الحالتين الاهل بيتفقوا بس شتان ما بين حاله جواز الصالونات و جواز الحب ... فى جواز الصالونات الولد بيكون فاهم كويس انه اهله معاه قلبا و قالبا لانهم هما اللى مختارين العروسه و بالتالى بيكون مطمئن ... اما فى حاله جواز الحب الولد بيكون زى مايكون فى جهنم ... بيحب البنت و عايز يتجوزها و زى ما بيشوف فى الافلام لازم يضحى عشانها ( مش مهم يضحى ازاى ولا ب ايه المهم انه يضحى ) ، عايز يرضى اهل البنت عشان هما دول الحراس على البنت اللى هو بيحبها و عايز يتجوزها ، عايز يقنع اهله بالبنت و يكسبهم فى صفه – مع ملاحظه ان الاهل بيكونوا اغلب الاحيان بيبصوا للولد على انه لسه ابنهم الصغير و ماينفعش ياخد قرار مصيرى زى كده لوحده – و هو عايز يثبتلهم انه احسن الاختيار فنتيجه لكده الولد بيكون عايز يثبت للدنيا كلها انه صح ( و كلمه الدنيا كلها دى حقيقيه اهله و اهلها و البنت نفسها ) ... بالنسبه للبنت بأه فى حاله جواز الصالونات بيكون مفيش ضغط عليها من اى نوع .. الواد حلو .. وحش انتو اللى اختارتوه ... الواد هيوفى بالتزاماته او لا برضه انتو اللى اخترتوه ... و على كده طول الخط ..... فى حاله جواز الحب بيكون الوضع مختلف تماما ... البنت بتكون فى جهنم زى الولد بالظبط ... الواد وحش " شفتى اللى انتى جايبه " .... الواد مش لاحق يوفى بالتزامات الجواز " بصى المصيبه اللى انتى جايبهلنا " ... و برضه كده على طول الخط .... ده غير الضغط المعنوى اللى الاهل بيمارسوه على البنات ... " فلانه اصغر منك اتجوزت و انتى لسه " ، " كان ماله العريس اللى فلان / فلانه كان/ت جايبهولك " ، " و سبع البرمبه بتاعك هيخلص على امتى " و كلام كتير على نفس الوزن ... ده غير انها عايزه ترضى اهلها و تورى اهله انه اختار صح و انها بتحبه .. و برضه بتبص ان صاحبتها او قربتها اتجوزت و هى لسه و حاجات كتير تانيه
ده طبعا غير مشاكل الحموات سواء من ناحيه الولد او البنت بس انا مش هاتكلم على النقطه دى رغم انها لبها تاثير كبير بعد كده بس اى واحد هيقولك " انا بحب ابنى او بنتى و عايز احسن حاجه ليه " و ساعات كتير مابيحطش فى دماغه ان الطرف التانى برضه بيحب ابنه او بنته و عايز احسن حاجه ليه برضه و من هنا بتكون المشاكل
فتره الخطوبه عدت و خلصت بحلوها و بمرها و الجواز تم ... فى حاله جواز الصالونات الطرفين بيبتدوا يستكشفوا بعض و كل واحد فيهم بيبتدى يكون للطرف التانى الصورة الحقيقيه اللى هتفضل معاه على طول .. و الحقيقه ده مابيكونش مشكله كبيرة لان كل طرف مابيكونش عارف الطرف التانى اوى لدرجه انه يكون عنده صوره مسبقه .... جواز الحب بأه اوعى وشك ... كل طرف فيهم عارف الطرف التانى كويس و من هنا بتبدا الصدمه ... الواحد فى بيته اكيد بيكون غير الشارع و مع مراته اكيد غير مع المزة بتاعته او صاحبته – و ده مش نفاق بس الواحد اكيد بيقدر يعمل فى بيته اللى ماينفعش يعمله بره .. ادى اول صدمه
جواز الصالونات كل طرف مش منتظر من الطرف التناى الا ابسط الحقوق الاساسيه اللى مابيختلفش عليها اتنين ... جواز الحب كل طرف مستنى من الطرف التانى حاجات جايز تكون اكتر من اللى الطرف التانى مستعد يديها ادى تانى صدمه
جواز الصالونات لما بتحصل مشكله بيزعلوا من بعض و بعدين طرف يجى على نفسه و يصالح الطرف التانى عشان المركب تمشى و بعد كده بيعرف سبب المشكله عشان ماتتكررش .. جواز الحب لما بتحصل مشكله بيكون فى حاجه من اتنين .. يا اما الحب بيخلى المشكله صغيرة و بتتحل فى ساعتها يا اما الحب ده برضه بيخلى كل طرف مقموص و زعلان من الطرف التانى و مستنيه يصالحه " انا عملت كتير علشانه / علشانها .. يجى / تيجى على نفسه / نفسها شويه و يصالحنى / تصالحنى " ادى تالت صدمه
جواز الصالونات " انا يا ماما ابتديت اعرفه/اعرفها كويس " .... جواز الحب " هو/هى ابتدى/ ابتدت يتغير/تتغير " ادى رابع صدمه
و اخر حاجه دايما تلاقى جواز الصالونات اكتر استقرارا و استمرارا من جواز الحب ( و انا هنا باتكلم عن القاعده من الاستثناء ) ... و اللى بيقول جواز الصالونات مابيكونش فيه حب يبقى غلطان لان " الموده و الرحمه و السكينه " اللى بتنشا بيجى معاها الحب ... جايز مش الحب اللى زى الشلال فى حاله جواز الحب انما بيكون عامل زى النهر الهادى .. و دايما الشلال بيهدا بعد فتره و جايز يبقى راكد انما النهر دايما بيكون مستمر و بيغلب على اى حاجه تقابله
و عشان ماحدش يفهم انى مع جواز الصالونات ضد جواز الحب احب اقول انى مش مستسيغ فكرة جواز الصالونات و بيتهايئلى انى عمرى ما هاعملها ... انما انا كنت باتكلم بصراحه و باقول الحق
معلش ان البوست طويل المرة دى بس الموضوع يستاهل
هناك 5 تعليقات:
اه التحامل ده على جواز الحب
مهو بردو فى جوازات حب كتير بتبئه احسن وكمان كلها سعاده ومعنى السعاده هنا مش موده و رحمه بس انا اقصد حب دلع عشق احساس كده مش عيشه والسلام محنا عيشين فى بيت اهلنا فى موده والفه طب ليه نتجوز ومع ذلك انا مع جواز الصلونات برده بس بشرط انهم يحبو بعض قبل الجواز لسبب بسيط عشان يبقى عليها ولان جواز الصلونات ياما بردو فشل لان بعد الجواز فى طباع كتير بتظهر زى القسوه عدم الاحترام ومحدش فيهوم هيجى على نفسه زى ما بتقول عشان الطرف الثانى مالوش غلاوه عنده على العكس جواز الحب فهو اختيارهم صح او غلط هيتحملوا نتايجه وده كان راى وانا عارفه انك هتفهمنى ...وسلام
غير معروف
والله انا كنت عارف ان كل اللى هيقرا البوست هيفتكر انى جواز الصالونات وو ضد جواز الحب مع انى وضحت انى مش مستسيغ جواز الصالونات و بافضل عليه جواز الحب
ثانيا انا متفق معاكى انه لازم يكون فى عشق و دلع بين الزوجين مش مختلف على النقطه دى خالص اما بخصوص ان الواحد فى بيت اهله شايف موده و حنيه فا ليه يتجوز مش هارد و اقول كلام كتير انما هى دى طبيعه البشر لانك من غير جواز عند اهلك عمرك ماهيكون عندك بيبى و البيبى مش كل حاجه فى الجواز انما الواحد بيكون نفسه يشوف نفسه بأه واحد و اتنين و تلاته
و بالنسبه لان جواز الصالونات برضه بيفشل انا ماقلتش انه كله ناجح ولا ان جواز الحب دايما بيخلص بالطلاق انا اتكلمت على ان جواز الصالونات اكتر استمرارا و استقرارا من جواز الحب
و بالنسبه ان الشخص فى جواز الصالونات بيبقى مش عارف الطرف التانى فبيظهر القسوة و عدم الاحترام فده برضه موجود فى جواز الحب و على راى المثل " تعرف فلان ؟ .. اعرفه .... عاشرته ؟... لا ... يبقى ماتعرفوش " و بالنسبه لاى قرار مش الحب و الجواز و بس المفروض ان الانسان بيتحمل نتايجه للاخر
شكرا على تعليقك الجميل و مستنى تكررى الزيارة
بوست رائع زور مدونة حاسوباتية ها تلاقي عندها قصة جوازي العتيد
انا خليط من الصالونات والأنتريهات وأوضة المسافرين
بس اقول برضه ان اي جواز اساسه الصدق وان الطرف التاني لا يكذب او يتجمل
اي جواز مبني على قواعد ربنا ارساها
اي جواز بين عقلين ماشين في اتجاه واحد
لااااااااااااازم يكون بإذن الله جواز ناجح
اصل الجواز ده مش طريق قصير
ده طريق طويل قوي ميكملش الا بتضحيات وتفاهم وارجع تاني اقول ع الأصل دور على رأي محمد طه
انا ضيفتك ع الفيفوريت عندي لأنك يابن اخويا تستاهل
عمتى ستيته
اولا انا شاكر لتعليقك اللطيف انه بوست رائع ... و طبعا من غير ماحضرتك تقولى انا قريت الكومنت اللى فيه قصه زواجك و انا بقراه حسيت انى باقرا لحد كان قاعد معايا و انا باكتب البوست بتاعى
طبعا الجواز لازم يتبنى على الصدق بس بجد و بدون تحامل على حد ساعات الحب و الالتزام بيدفعوا الشخص دفعا لانه يتجمل لان الشاب دايما عايش حاله من القلق و عدم الثقه فى امكانياته و حاسس انه مهدد فى اى لحظه انه يفقد حبيبته لاى سبب من الاسباب فبيحاول على اد ما يقدر انه يعمل كل حاجه من غير مايفتكر انه ربنا خلق الدنيا فى سته ايام
و اخيرا بجد و بدون مجامله انا اكتر حاجه فرحتنى انك ضفتينى عندك على الفيفوريت و لانك سجلتى اعجابك بشكل عملى و ده بيساوى حاجات كتير عندى و يا رب افضل استاهل كده على طول
سعيد جدا بزيارتك يا عمتى و مستنى الزياره الجايه
بص على الرغم من التعليق بتاعى متاخر اوى اوى
بس بصراحة عشان انا بحب المدونة دى اوى فاانا بفليها كده زى ما بيقولوا.
بص انا ليا قناعة تصل الى حد الايمان بهذه القناعة
ان العلاقات الانسانية مش فيها قاعدة .
بمعنى ان اللى ينفع ليك مش ينفع لغيرك تمام كده زى هدومك اللى مش ينفع غيرك يلبسها.
اوقات جواز الصالونات بيبقى افضل وساعات الحب يكون افضل.
لكن فى النهاية الموضوع ده مش ليه قاعدة .
إرسال تعليق